“Dat wordt Schokland,” zegt bijna iedereen als we vertellen dat we in de Noordoostpolder gaan wandelen. Ook de naam van het andere voormalige eiland, bekend van visserij en occultisme, valt regelmatig. Nee, zeggen we dan. “Wij gaan naar het Waterloopbos en het derde eiland op het droge, Oud Kraggenburg.”

Verschenen in Op Lemen Voeten 2011-1

Aardkundige fenomenen zijn in ons vlakke land vaak moeilijk waar te nemen. Rond kerst wandelden we van de Martinitoren naar de plek waar vijftig jaar geleden de gasbel van Slochteren voor het eerst werd aangeboord. Wat zou er te zien zijn van het meest winstgevende venster van de Canon?

De dorpen in de Lopikerwaard zijn kilometers lang en maar twee huizen breed. Daartussen strekt de polder zich oneindig uit in niets verhullend licht. Onder de strak blauwe lucht liggen smalle stroken groen opgedeeld door het zilvergrauw van  brede sloten.

Een wandeling van 18 km van Cabauw naar Oudewater door het veenweidelandschap van het Groene Hart met routebeschrijving, foto's, kaart en achtergrondverhaal.

Waar de Rijn ons land binnen stroomt is altijd veel om water te doen geweest. Wie hield het langst droge voeten, de Duitse Duffelt of de Nederlandse Cirkul van Ooij? Of hoe laat je Russische tanks die oprukken naar de Randstad, verzuipen? Verder is in de Millingerwaard het eerste natuurontwikkelings-project dat bewust geschapen is, te beleven. Een savanne onder Hollandse luchten.

Ik worstel en kom boven. Langs de zuidkust van Schouwen zijn de lidtekens in het wankele evenwicht tussen mens en water goed zichtbaar. Van de Middeleeuwen tot nu. Het water nam bij vliegende storm, maar ook als de zee glad was.

Een verhaal met foto's, kaart en routebeschrijving van een wandelroute van 22 km van Neeltje Jans naar Zierikzee

Waar moet je heen in een land zonder woeste bergen en donkere wouden? Het Oldambt levert het antwoord. In die uithoek van Oost-Groningen vind je eindeloos land en brede horizonten. De weersvoorspelling voor dit wandelweekend klinkt onheilspellend: hagel, sneeuw, onweer en felle wind. Weer dat past bij een grimmig stukje Nederland.

Nederland is het polderland bij uitstek. Ook in het buitenland is dat bekend. In december 1999 is de Beemster, een drooggemalen meer tussen Purmerend en Alkmaar door de Unesco op de Werelderfgoedlijst geplaatst.  Veel hebben we daar gewandeld, maar altijd hoog langs haar grillige rand: de oever van wat ooit het Beemstermeer was. We keken neer op strak geordend land, waar wegen en sloten als langs een liniaal leken getrokken.